Zaterdag 14 juni. Zou het de bekroning van het seizoen worden? Lange tijd stonden we op de vierde plaats, maar keken we met een schuin oog omhoog. We liepen namelijk steeds twee wedstrijden ‘achter’ op de teams boven ons.
Op zaterdag 11 mei speelden we tegen de koploper van dat moment, Vogido JO19-2. Met een zwaarbevochten gelijkspel (2-2) begonnen we langzaam in een kampioenschap te geloven. Twee weken later werd met 3-1 gewonnen van (toen) nummer 2 WVV JO19-2, waarmee we alles in eigen hand hadden. Nog 7 punten uit 3 wedstrijden nodig.
De clash bij Enter Vooruit JO19-2 bezorgt ons nog steeds hartkloppingen. Met 5-8 voor staan, Enter Vooruit komt terug tot 8-8. En dan, een paar minuten voor tijd, een fenomenale vrije trap van Maurits die binnenkant paal binnenvalt. Winst, 8-9, wat een ontlading. En wat een uitslag. Menigeen vroeg naderhand of deze uitslag wel klopte.
De wedstrijd thuis tegen SV Enter JO19-2 wordt met 8-1 gewonnen en dan is het zover. De laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen Achilles ’12 JO19-2. In de uitwedstrijd werd het 4-4, dus enige spanning was wel merkbaar. Gesteund door een talrijk publiek gingen we op een bloedheet veld flitsend van start. Binnen 20 minuten stond het 3-0. Uiteindelijk werd het 9-2 en was het kampioenschap binnen.
Bijzonder om te vermelden dat onze keeper Joran, die ondanks zijn blessure graag nog een paar minuten wilde spelen omdat hij na dit seizoen stopt, als gelegenheidsspits de allerlaatste goal van het seizoen heeft gemaakt.
Jongens, van harte gefeliciteerd met deze prestatie. Begeleiding, bedankt voor een topseizoen en supporters, bedankt voor alle ondersteuning langs de lijn dit seizoen.
