U kent dat gevoel vast wel. Lekker uit eten, een fijn en smaakvol voorgerecht om in de stemming te komen. Vervolgens een verrassend en kwalitatief goed hoofdgerecht in 2 delen en dan als klap op de vuurpijl nog een heerlijk toetje. Dat klinkt als het seizoen van de JO15-1. We begonnen in augustus met winst op het toernooi bij Quick ’20, daarna een tweetal promoties in de competitie, bijna het toernooi in Dokkum gewonnen (iets met een penaltysyndroom) en afgelopen zaterdag mochten we tijdens een sterk bezet toernooi bij Neo het seizoen proberen in stijl af te sluiten. Zou het een heerlijk toetje worden?
In één grote poule met 7 mooie clubs werd er gestreden om de laatste beker van het voetbaljaar. De eerste wedstrijd werd gelijk goed en sterk gespeeld tegen de gasten uit Borne en Neo mocht blij zijn dat het een magere 1-0 werd. Daarna mochten we tegen onze buurtjes van HSC iets proberen recht te zetten (in een eerdere oefenwedstrijd hadden we terecht van hen verloren).
Maar nu ging het om de prijzen en dat zag je terug op het veld. Bon Boys was sterker, dwong veel kansen af, maar in 20 minuten heb je soms van die toernooiwedstrijden dat je niet beloond wordt. HSC kreeg nul kansen maar de einstand werd toch 1-1 omdat een mislukte voorzet van hen pardoes in de verre hoek over onze keeper viel. Nog niets aan de hand. Wedstrijd nummer 3 werd vakkundig met 2-0 gewonnen van ATC’65 en ook potje nummer 4 werd gewonnen van het sterke Tubantia. Op dat moment dus geen vuiltje aan de lucht. Maar we moesten nog tegen een Duitse voetbalschool uit Hannover en FC Winterswijk, die samen met ons in de race over waren gebleven voor de plekken 1 tot en met 3. Op het mooie hoofdveld van Neo moest het gebeuren tegen onze Oosterburen.
Tja…het enige waar het in deze wedstrijd aan ontbrak was geluk en de VAR. Een kopbal van Sam was zeker een halve meter over de lijn (en we overdrijven niet eens), maar ja… Iets met gelijk hebben en gelijk krijgen. Iedereen zag het, behalve de belangrijkste man. Overigens floot deze scheidsrechter verder gewoon goed, net als alle andere heren in het geel en moeten we ook maar eens stoppen met commentaar op deze vrijwilligers! Makkelijk praten vanaf de zijkant 😉
Maar goed, we liepen daardoor wel achter de feiten aan. Na 10 minuten wisselde die Mannschaft 9 (!) fitte spelers en kwamen met die impuls op 0-2. Mees maakte het spannend door de anslusstreffer te maken maar omdat we twee keer de paal raakten verloren we helaas deze wedstrijd onnodig. Maar nog steeds was plek 1 haalbaar. Dan moesten we wel in een soort van finale winnen van Winterswijk en het liefst met een paar doelpunten verschil. Want in de laatste ronde moesten Winterswijk en de Duitsers beide nog hun laatste wedstrijd spelen.
De scheidsrechter had z’n handen vol aan de vervelende mannetjes van FC Winterswijk. Een gele en zelfs rode kaart zorgde voor frustratie aan hun kant en wij profiteerden maar al te graag van die situatie. In de laatste seconden werd het geen 3-1 maar 4-1 en dat bleek een gouden doelpunt. Winterswijk scoorde niet genoeg doelpunten in hun laatste pot en de Duitsers tenslotte moesten tegen Neo proberen minstens 5 treffers te maken om kampioen te worden. Neo stond op dat moment laatste in de poule en met een soort fantasieopstelling gingen ze de wei in.
Een veldspeler mocht als keeper fungeren en laat hij nou net de held van de middag worden. Gesteund door onze jongens achter zijn goal wist hij een aantal fantastische saves te maken en solliciteerde naar een basisplaats als doelverdediger! Naarmate de wedstrijd vorderde werd het steeds spannender. Maar meer dan 3 goals werden het niet en na het laatste fluitsignaal vierden de jongens van Neo het feestje mee met de boys uit de Veldmaat! Het leek wel even een soort EK’88 sfeertje op het veld met een gezonde (en sportieve) rivaliteit tussen Nederland en Duitsland. Bon Boys werd op doelsaldo winnaar van het toernooi! Het werd helemaal mooi omdat de 13-1 ook fantastisch presteerde en helaas net op doelsaldo 2e werd.
Maar er was nog een overall prijs te verdienen voor de beste club van die middag. Het werd een prachtige gezamenlijke teamfoto van de boys en meiden van 15 en 13 en we reden met een trots clubgevoel terug naar Haaksbergen. Was het daarmee echt helemaal klaar? Nee, want dankzij een smakelijke BBQ van onze sponsor Broekhuis sloten we een heerlijk seizoen af en bleef het tot in de late uurtjes nog gezellig op sportpark de Greune. Spelers, trainers, leiders, ouders en andere supporters: allemaal heel veel dank voor deze onvergetelijke voetbaljaargang. Deze fanatieke en meestal neutrale fan heeft van jullie genoten!
