De trein raast voort en niemand weet waar die stopt. Het eerste elftal van Bon Boys verkeert al jaren in een soort van dromenland. Afgelopen zaterdag won de ploeg van Matthijs Blijham met 4-2 bij DOS’37 en dat betekent dat al na zes wedstrijden de eerste prijs van het seizoen binnen is: de periodetitel. 

De opmars van Bon Boys is iets waar we trots op mogen zijn. Vraag maar aan Milan Bultman. De 30-jarige aanvoerder maakte de titels mee in de vierde klasse, de derde klasse, de tweede klasse en nu in het tweede jaar in de eerste klasse valt er alweer wat te vieren. En tussendoor haalde Bon Boys drie jaar geleden ook nog eens de grote KNVB-beker en strandde het vorig seizoen in de kwartfinales. Af en toe mogen we ons in de Veldmaat best eens in de armen knijpen. Is dit echt? Ja, dit is allemaal echt gebeurd.

Voor dit seizoen was de doelstelling duidelijk: na een prima debuutjaar wilde Bon Boys dit seizoen meedoen om een prijs. Dat die al op de zesde speeldag binnen is, bijzonder. En het kwam ook onverwacht, omdat Achilles’12 punten morste tegen Den Ham. Daardoor stonden de spelers zaterdagmiddag tegen half 5 opeens lachend te poseren voor de foto. Met nog twee duels te gaan in de eerste periode is de voorsprong op de nummer twee en de tegenstander van volgende week Achilles zeven punten. 

Bon Boys deed bij DOS wat het doen moest, maar dat gebeurde wel in een merkwaardige wedstrijd, die de nodige tegenstrijdige gevoelens opriep. Want de buitenstaander zal zeggen: drie rode kaarten – waarvan twee voor ons – wat is daar allemaal gebeurd? Maar vriend en vijand waren het erover eens dat het vooral een vermakelijke wedstrijd was, zonder scherpe randjes of vervelende incidenten.

Dat Bon Boys het duel na rode kaarten voor Mika Beukert en Derk Klanderman met negen man eindigde was een smetje, maar die kaarten waren op z’n zachts gezegd dubieus. Net als de rode kaart voor de thuisploeg overigens. 

Dat deed ook een beetje afbreuk aan het spel. Bon Boys speelde tot aan de rode kaart voor DOS een uitstekende wedstrijd. Veel positiewisselingen, veel variatie en het nodige gevaar. Daar tegenover stond de thuisploeg, die compact verdedigde en loerde op de omschakeling via de razendsnelle linkerspits. Dat deed DOS goed en de uitbraken waren zeker niet zonder gevaar. DOS was een paar keer dreigend en een uitslag van 4-6 om maar eens iets te noemen had ook zomaar gekund. 

Maar Bon Boys domineerde, en kwam na een fraaie aanval via Bas ter Hogt ook verdiend op voorsprong (0-1). Het antwoord van DOS liet niet lang op zich wachten (1-1). Bon Boys liet zich na een doeltrap verrassen, maar nog voor rust was die tegenvaller weggepoetst. Na een prima actie van Wessel Witbreuk tikte Tom ter Hogt de 2-1 binnen.

Bon Boys besliste de wedstrijd in de eerste tien minuten na rust. Waar de effectiviteit in het verleden nog wel eens een dingetje was, sloeg de ploeg nu genadeloos toe via opnieuw Bas ter Hogt (een fraai schot) en Wessel Witbreuk: 1-4. Wedstrijd gespeeld zou je denken, vooral ook omdat DOS niet veel later met een terecht betwiste rode kaart werd opgezadeld. Kat in het bakkie, rustig uitspelen die wedstrijd en op zoek gaan naar meer, zou je denken.

Maar dat voetbal soms een onverklaarbaar onvoorspelbaar spel is, werd daarna nog weer eens duidelijk. Bon Boys begon vanuit de leunstoel te knoeien, de ploeg werd slordig en toen er bij een uitbraak niet werd ingegrepen lag opeens de 2-4 in het doel. En werd het nog vervelender, want in een mum van tijd was Bon Boys het overwicht in aantallen ook kwijt. Tien tegen elf werd opeens tien tegen negen. Van die rode kaarten kun je alles vinden en zeggen, maar Bon Boys mag het zichzelf ook aanrekenen dat het in die positie kwam. 

Uiteindelijk kwam er geen verandering meer in de score, maar het was jammer dat het na afloop iets te weinig ging over het uitstekende spel tot aan de 4-1 voorsprong. 

Om toch maar met een grote glimlach te eindigen: de eerste periode is een feit! Onverwacht snel is het eerste succes daar en dat betekent dat Bon Boys na de competitie sowieso mee gaat doen aan de nacompetitie, met als inzet een plek in de vierde divisie. Een dik vet compliment voor Matthijs Blijham, de spelers en de rest van de staf. 

Op naar zondag, op naar Achilles’12 en de bazaar.