De cijfers stonden er na afloop overtuigend bij. Maar zo soepel als het oogde, zo simpel kwam de 3-0 zege op Stevo zeker niet tot stand. De eerste thuisoverwinning van 2025 moest van diep komen.
De overwinning was zeker niet gestolen, maar iedereen was het er wel over eens dat de score geflatteerd was. Stevo kreeg meerdere goede kansen en beklaagde zich bij een 1-0 stand over een niet gegeven strafschop. Die onvrede was te begrijpen.
Nou is het ook niet zo dat alleen de bezoekers dreigend waren. Zo begon Bon Boys vol overtuiging en dat furieuze begin leverde binnen een paar minuten al twee kansen op. Als het verschil in de beginfase was gemaakt, had geen enkele toeschouwer vreemd opgekeken.
Na een minuut of tien slopen echter de eerste slordigheden in het Veldmaatse spel en dat euvel werd in de rest van de wedstrijd niet meer gerepareerd. Stevo vocht zich terug in het duel, al had de ploeg uit Geesteren geen antwoord op de schitterende openingstreffer van Bon Boys. De aanval begon bij doelman Wouter Lankheet, waarna via wat tussenstations Niek Veldhuis aan de binnenkant werd vrijgespeeld. In de zogenaamde half-space, zoals dat tegenwoordig wordt genoemd. De rechtervleugelverdediger haalde vervolgens van een meter of twintig uit: 1-0.
Bon Boys had voor rust wel meer balbezit, maar het slaagde er niet in om Stevo echt de wil op te leggen. Na de pauze gingen de bezoekers op jacht naar de gelijkmaker, waardoor er ruimte ontstond voor de tegenstoten. Bon Boys had het duel eerder kunnen beslissen, maar tien minuten voor tijd ontsnapte de thuisploeg aan de gelijkmaker na een kopbal van Roy Wigger. Die bal ging rakelings naast.
Het duel voor het talrijke publiek in de heerlijke voorjaarszon was meer spannend dan goed. Het was vermakelijk rommelig, om het zo maar eens te omschrijven.
Uiteindelijk werd het verschil in de slotfase gemaakt door een invaller: Tom ter Hogt. Door ziekte miste hij de aanloop naar de wedstrijd van zondag, waardoor de topscorer van Bon Boys op de bank begon. Acht minuten voor tijd besliste hij de wedstrijd met een krachtige individuele actie: 2-0. Vlak voor het eindsignaal reageerde hij attent na een lange uittrap van doelman Wouter Lankheet. Alleen voor de keeper van Stevo bleef hij koel en secuur: 3-0.
Daarmee was de tweede zege op rij een feit voor Bon Boys. Daarvoor moest het elftal diep gaan. Stevo, dat eerder dit kalenderjaar al won van Achilles’12 en NEO, heeft zich vastgebeten in de missie om boven de streep te blijven en als de club die vechthouding heeft aangemeten, is het voor elke ploeg een lastig te bespelen opponent.
Dat neemt niet weg dat Bon Boys beter kan dan het zondag liet zien. Aan de bal was het niet top en daar zal deze week ook kritisch naar worden gekeken. Maar het goede nieuws is dat het elftal wel een weg vond om de overwinning veilig te stellen. En dat was een compliment waard, want het is ondoenlijk om elke week een 8 te scoren, zoals in de vorige wedstrijd bij DVC’26 toen er met 5-0 werd gewonnen. Belangrijk was ook dat Bon Boys voor de tweede keer op rij de nul hield en inmiddels bouwt aan een positief doelsaldo. Door de driepunter blijft Bon Boys in de subtop en heeft het nog altijd uitzicht op een plek in de nacompetitie.
De volgende afspraak is zondag weer op De Greune. Dan komt SVBO naar De Veldmaat en tegen die ploeg heeft Bon Boys nog wat goed te maken.


