Later, als de spelers van ons eerste elftal groot zijn, zullen ze nog regelmatig terugdenken aan dit seizoen. Net als alle supporters. Uitgerekend in het jaar van het 90-jarig bestaan zette de ploeg het beste seizoen ooit in de geschiedenis neer. Zondag in Vollenhove werd het superjaar in stijl afgesloten: met een 5-1 zege bij VENO.
Kijk eens naar het eindrapport: 24 duels gespeeld, 68 punten. 22 keer gewonnen en tweemaal gelijk. Een doelsaldo van 78 goals voor en tien tegen. Bon Boys was dit seizoen in alles de beste van de tweede klasse H en eindigde het seizoen met een voorsprong van twaalf punten op nummer twee De Tukkers.
Je hoeft geen visionair te zijn om te beseffen dat dit niet vaak meer gaat gebeuren. En je hoeft ook de kelders van het archief niet in, om op zoek te gaan naar een seizoen waarin iets vergelijkbaars is gepresteerd. De selectie van Matthijs Blijham, die voor het overgrote deel uit zelf opgeleide spelers bestaat, heeft historie geschreven en daar mag iedereen binnen de club trots op zijn. Dat gevoel werd zondag tijdens de gezellige terugreis uit de kop van Overijssel ook nog eens benadrukt.
In Vollenhove deed Bon Boys wat het moest doen, en wat de ploeg ook al doet sinds de titel binnen is. Het is het elftal de eer te na om het te laten lopen, en dat blijkt wel uit het feit dat ook na het kampioenschap alle wedstrijden werden gewonnen. Bij VENO hoopte men vooraf in de strijd om lijfsbehoud nog op een stuntje, maar al na twee minuten was duidelijk dat Bon Boys ook op de slotdag z’n sportieve plicht wilde voldoen. Op aangeven van Dani Bultman schoof Daan ten Dam heel beheerst de 0-1 binnen.
Zoals verwacht was Bon Boys de ploeg die heerste en na de 2-0 van Stefan Overbeeke leek het een gemakkelijke middag te worden. Maar vlak voor rust strafte VENO halfslachtig ingrijpen bij ons af, waardoor doelman Wouter Lankheet iets deed wat hem niet al te vaak is overkomen dit seizoen: hij moest de bal uit het net halen: 1-2. Het was een smetje, waar iedereen zichtbaar van baalde. Bon Boys zocht dan ook met gemengde gevoelens de kleedkamer op. Het spel kon en moest beter. Iets meer urgentie, iets meer daadkracht achter- en voorin.
Die boodschap kwam aan, want de tweede helft was nog maar net begonnen of Eli van Paridon prikte de 1-3 binnen, nadat de keeper een schot van Daan ten Dam niet onder controle had. De tweede helft van Bon Boys was beter dan de eerste. De ploeg reeg de kansen aaneen, maar het duurde vrij lang voordat het overwicht werd uitbetaald in meer treffers.
De 1-4 was een plaatje. Dani Bultman verstuurde vanaf rechtsachter een heerlijke pass op de linksvoor, waar invaller Lars Wijlens vrij stond, en hij toverde weer eens zijn specialiteit uit zijn schoen: naar binnen komen en de bal richting de verre hoek duwen. Het slotakkoord van het seizoen was van Just Leferink, die met zijn dertiende treffer van het seizoen de topscorerstitel voor zich opeiste: 1-5.
In die tweede helft wisselde Matthijs nog veelvuldig door, waardoor onder meer de afscheid nemende Erik Makkink speelminuten kreeg. Acht minuten voor tijd maakte Niels Rupert zijn laatste wandeling in het shirt als eerste elftalspeler. Na afloop in Vollenhove waren er trouwens alleen maar lachende gezichten te zien, want door de resultaten op de andere velden bleef VENO rechtstreekse degradatie bespaard.
Met de complimenten van VENO op zak volgde een prettige terugreis met de meegereisde achterban, die ondanks de afstand weer in groten getale aanwezig was. Namens de eerste selectie: bedankt voor alles, bedankt voor het prachtseizoen, en op naar nieuwe avonturen in de eerste klasse. Over een maand beginnen we alweer, maar daarover later meer.
Opstelling Bon Boys: Wouter Lankheet; Dani Bultman, Niek Veldhuis, Tristan van Rijn (62. Jack Nienhuis), Niels Rupert (82. Nout Keemers); Milan Bultman, Eli van Paridon, Daan ten Dam (73. Erik Makkink); Rutger Scharenborg (62. Derk Klanderman), Just Leferink, Stefan Overbeeke (73. Lars Wijlens).
