Het kan en mag niet meer misgaan. Bon Boys staat na de 3-2 zege op FC Suryoye op de drempel van de eerste titel sinds zeven jaar. Als de uitslagen meezitten, kan het zelfs zondag al gebeuren. Thuis tegen Twedo.
Nog even terugkomen op die eerste zin in het verslag: met grootspraak of overmoed heeft dat niets te maken. Met nog vijf duels te gaan staat Bon Boys twaalf punten los van de nummer twee De Tukkers. Daarnaast heeft ons eerste elftal ook nog een veel beter doelsaldo. Het was ook niet voor niets dat de tegenstander van afgelopen zondag FC Suryoye ons na afloop op het voormalige Twitter al feliciteerde met het kampioenschap.
Het moet allemaal nog wel even gebeuren, dat klopt, maar het elftal dat dit seizoen nog geen wedstrijd verloor, is stabiel, gretig en vol van vertrouwen.
Op de plek waar Bon Boys voor het laatst een competitiewedstrijd verloor, legde het nu de basis voor een historisch succes in het 90-jarig bestaan van onze club. De 3-2 zege op de nummer twee FC Suryoye was nog eens de bevestiging van datgene waar de selectie al het gehele seizoen mee bezig is. En het mooie is: Bon Boys werd dit keer ook echt uitgedaagd door een tegenstander, die de laatste tweemaal in Enschede nog won van ons.
Hoewel de marge groot was, maakten beide ploegen er een heus topduel van. Je voelde en zag ook dat zowel Suryoye als Bon Boys uitkeek naar een wedstrijd, waarin de verschillen niet zo groot zijn als in de meeste andere duels. Voetballend hebben beide ploegen wel eens beter gespeeld, maar de intensiteit, het scoreverloop en de spanning maskeerden alles.
Dat ondanks een ruime voorsprong een koppositie toch wat doet in deze fase van het seizoen, was bij Bon Boys te zien in de eerste minuten. Het leek wel of er toch wat spanning op de benen zat, maar na een weifelend begin trokken de bezoekers in de eerste helft de regie naar zich toe. Bon Boys was de betere ploeg en drong Suryoye terug. Jeffrey Zijlstra raakte met een kopbal de paal en een paar minuten later raakte Eli van Paridon van dichtbij de lat.Â
De thuisploeg, die loerde op de omschakeling, had in die eerste helft weinig te vertellen, maar Suryoye heeft wel Christian Cicek in de gelederen. De topscorer – met een verleden bij onder meer PEC Zwolle en Excelsior’31 – heeft het vermogen om van niets iets te maken. Terwijl het wachten was op de voorsprong van Bon Boys, zette hij op slag van rust met een knappe kopgoal de thuisploeg op 1-0. Het was de eerste tegentreffer voor Bon Boys van dit jaar.Â
Trainer Matthijs Blijham reageerde in de rust met twee wissels: Tom Wijlens en Rutger Scharenborg bleven achter in de kleedkamer en zij werden vervangen door Derk Klanderman en Stefan Overbeeke. Meteen na de pauze had diezelfde Cicek Suryoye ook op 2-0 kunnen zetten, maar met een geweldige redding voorkwam doelman Wouter Lankheet erger. Vanaf dat moment ging Bon Boys op jacht naar de gelijkmaker en die viel al snel. Na een pracht van een aanval van achteruit was Jeffrey Zijlstra het eindstation: 1-1.
Lang duurde de vreugde in het Veldmaatse kamp niet, want het was opnieuw Cicek die na iets meer dan een uur spelen toesloeg: 2-1. Het was lang geleden dat Bon Boys werd gedwongen tot een achtervolging en wat dan meehelpt is dat de ploeg fit is en het vermogen heeft om energie te blijven geven. Het was Koen Somhorst die zijn terugkeer in het elftal na een blessure, opsierde met de o zo belangrijke 2-2. Er waren toen nog tien minuten te spelen in het vermakelijke duel, waarin alles zat wat voetbal zo mooi maakt.
Gezien de stand op de ranglijst was een punt zo slecht nog niet, maar de spelers voelden in het veld aan dat er nog meer te halen vielen. Het elftal bleef dan ook vol bravoure 3-3-4-spelen (die koerswijzing was na de 2-1 doorgevoerd) en de beloning voor dat stukje lef volgde vlak voor tijd. Natuurlijk kreeg Bon Boys daarbij de hulp van de doelman van Suryoye, maar het feit dat gelegenheidsaanvaller Dani Bultman (hij begon het duel als linksback) doorjoeg, is wel typerend voor de drive van dit elftal: 2-3.
In de blessuretijd van tien minuten drong Suryoye nog aan, maar aan de andere kant had Bon Boys ook het duel in het slot kunnen gooien. Spannend bleef het tot de laatste seconde en toen daar eindelijk het eindsignaal was van de prima scheidsrechter, was de vreugde bij de grote Veldmaatse aanhang daar. De overwinning bij het sterke Suryoye was de bevestiging van een topseizoen. En hoewel de winnende goal viel na een fout bij de thuisploeg, was de zege uiteindelijk verdiend. Bon Boys was zondagmiddag de ploeg die het meeste aanspraak op de zege maakte.
Hoe nu verder? Eerst zondag maar eens winnen van Twedo. Lukt dat, dan kan de blik naar Albergen waar De Tukkers streekgenoot RSC ontvangt. Als De Tukkers punten laat liggen en wij winnen, dan is het kampioenschap een feit. Als zowel Bon Boys als De Tukkers drie punten pakt, dan zou je kunnen stellen dat de titel officieus binnen is gezien ons veel betere doelsaldo. Maar dat telt niet. Als de nummer één en twee doen wat ze moeten doen, dan gaat de rood-groene karavaan op koningsavond naar Zuidwolde waar dan de kroning moet plaatsvinden.
Nog even voor onze vaste supporters en al onze leden: kom zondagmiddag naar De Greune en steun ons eerste elftal op weg naar historie. Dit elftal, dat voor een overgroot deel bestaat uit jongens uit de eigen opleiding, heeft ons dit seizoen zoveel plezier gegeven. En besef dat er een unieke prestatie wordt geleverd.