De beloften van Bon Boys spelen een prima seizoen, alleen is dat nog niet terug te zien in de scores. Het duel tegen het sterke Quick’20 was daar dinsdagavond weer een voorbeeld van. De ploeg speelde prima mee met de Oldenzalers, maar stond na afloop wel met lege handen: 4-2.
Je kunt bij wedstrijden in de Beltona-competitie niet altijd één conclusies trekken, omdat er vrijwel elke keer in een wisselende samenstelling wordt gespeeld. Ook tegen Quick zag het elftal er weer anders uit dan tegen NEO een paar weken geleden. Dat is het lot en tegelijkertijd ook het mooie aan de Beltona.
Toch is er bij Bon Boys dit seizoen wel degelijk een patroon te zien: en dat is dat we het voetballend prima doen in een ijzersterke groep metQuick’20, NEO en HSC’21. Alleen ontbreekt het nog naar de vertaling, waardoor we meer complimenten oogsten dan punten.
Ook tegen Quick – dat met recht de kweekvijver van het regionale amateurvoetbalmag worden genoemd – voetbalden onze beloften goed mee. De kansen die de thuisploeg kreeg, kwamen vooral voort uit slordigheden bij ons.Vooral na rust had Bon Boys meer goals kunnen en misschien ook wel moeten maken.Met een daverende knal zette Derk Klanderman Bon Boys al na één minuutop voorsprong, maar een paar minuten later had Quick de achterstand al omgebogen: 2-1.
Hoewel Bon Boys na rust het meest gevaar stichtte vielen de treffers aan de andere kant. Just Leferink bepaalde de eindstand uiteindelijk op 4-2. Opnieuw een nipte nederlaag dus voor de Veldmaatse beloften, die verder een leerzame avond beleefden waarbij ze werden uitgedaagd door de technische vaardige tegenstander.
